از در تا مادر " یا فاطمة الزهراء سلام الله علیها"

گزیده ای از مجموعه « از در ، تا مادر »

ذکر نوشته ها بدون درج منبع و نام نویسنده مجاز نمی باشد.
«سیّد محمّد رضی زاده»
بهار ۱۳۹۰

 

[ کوه صبر ]

صدای شکستن در که می آید،
هول می کند دخترک.
این تازه اول راه است!

 

[ مادر ]

دیوار با مسمار
هم قافیه بود،
دنبال ردیف بود عدو.

 

[ آینه دق ]

مادر دو بخش است،
ما هر چه می کشیم
از بخش دوم است!

*او هر چه می کشد
از بخش اول است!

[ دِقُّ الباب! ]

 

گفته بود:
«انا مدینة العلم، و علیٌ بابها»
نشنیدم که بگوید:

« و فاطمةُ شهیدة ُ هذا الباب»

 

[ وراثت ]

 

مظلومیت ارثیست،
اگر سید باشی...!

 

[ عمق فاجعه ]

 

مادر کجا؟
خانه، از این طرف است!

 

[ محراب کوچه ]
 

علی

در «کوچه» ضربت خورد،

نه در «کوفه»!

 

[ عروسی خون ]

 

غرور پسر

پهلوی مادر

فرق پدر

رأس پسر

دست برادر

پیشانی خواهر...

چه بشکن بشکنی ست،

در کوچه بنی هاشم!

 

[ قحطی ]

 

این همه واژه،
چرا در،

با مادر هم قافیه شد!؟

 

[ قاتل ]

 

ضرب غلاف بهانه است؛
مظلومیت علی کشت،
فاطمه را!

 

[ تسلّی ]

بعد از مادر

چه کسی جرأت دارد
به زینب بگوید:
«غم آخرت باشد»؟!

 

[ نجّار ]
 

در می خواهد چه کار،
خانه ای که مادر ندارد؟!

 

[ تبدیل ]

 

زندگی بعد از «زهرا»،
«زهر» شد برای علی!

 

[ آدرس ]

 

خرابه شام
انتهای کوچه بنی هاشم است!

[ یاس ]

روی گلی که خار ندارد،
راحت می شود پا گذاشت!

 

[ شعر نو ]

 

در با مادر هم قافیه شد

کوچه با کوفه

و آه با چاه؛
علی اما قافیه را باخت،
بعد از فاطمه!

 

[ نسبت ]

 

یا سرت را می برند
یا دستت را،
اگر مادرت فاطمه باشد!

[ سهولت ]

 

چیدن گل بی خار
از هر گلی راحت تر است!

 

[ بساط ]

 

چاه کجا بود؟!
علی آهی نداشت،
که با ناله سودا کند!

 

[ علت ]

 

مادر 

سیر شده بود از دنیا،

و الّا تمام خانواده
مستجاب الدعوه بودند!

 

[ قرابت ]

 

هر که به فاطمه 
مقرب تر است،
تیغ جفا بیشتر اش می زنند.

 

[ ارمغان ]

 

 

«خنده بر هر درد بی درمان دواست»
اما اینجا 
وقتی تابوت میبینند 
می گریند!

 

منبع:دل آباد